C-Peptide ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាតំណភ្ជាប់ Peptide គឺជាអាស៊ីតអាមីណូដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងផលិតកម្មអាំងស៊ុយលីន។ វាត្រូវបានចេញផ្សាយដោយលំពែងរួមជាមួយអាំងស៊ុយលីននិងបម្រើជាសញ្ញាសម្គាល់ដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់វាយតម្លៃមុខងារលំពែង។ ខណៈពេលដែលអាំងស៊ុយលីនធ្វើនិយ័តកម្មកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម C-Peptide ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ហើយចាំបាច់ក្នុងការស្វែងយល់ពីស្ថានភាពសុខភាពផ្សេងៗជាពិសេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ តាមរយៈការវាស់កម្រិត C-Peptide អ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពអាចធ្វើឱ្យខុសគ្នារវាងប្រភេទទី 1 និងប្រភេទទី 2 ជំងឺទឹកនោមផ្អែមណែនាំហើយត្រួតពិនិត្យប្រសិទ្ធភាពព្យាបាល។

ការវាស់កម្រិត C-Peptide គឺចាំបាច់ក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនិងគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ អ្នកដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 1 មានកម្រិតទាបឬមិនអាចរកឃើញនៃអាំងស៊ុយលីននិងស៊ី - ប៉ាក់ដែលដោយសារតែការវាយប្រហាររបស់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំលើកោសិកាបេនអាំងស៊ុយលីនដែលផលិតដោយកោសិកាបេនអាំងស៊ុយលីន។ ម៉្យាងវិញទៀតបុគ្គលដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 2 អាចមានកម្រិតធម្មតាឬការកើនឡើងកម្រិត C-Peptide មួយពីព្រោះរាងកាយរបស់ពួកគេផលិតអាំងស៊ុយលីនប៉ុន្តែមានភាពធន់នឹងផលប៉ះពាល់របស់វា។ ការត្រួតពិនិត្យកម្រិត C-Peptide ក្នុងអ្នកជំងឺដូចជាអ្នកដែលបានទទួលការប្តូរកោសិកា Islet អាចផ្តល់នូវការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃចំពោះជោគជ័យនៃនីតិវិធីវេជ្ជសាស្ត្រ។

ការសិក្សាក៏បានស្វែងយល់ពីផលប៉ះពាល់ការពារសក្តានុពលនៃ C-Peptides លើជាលិកាផ្សេងៗ។ ការស្រាវជ្រាវមួយចំនួនបានបង្ហាញថា C-Peptide អាចមានលក្ខណៈសម្បត្តិប្រឆាំងនឹងការរលាកដែលអាចជួយកាត់បន្ថយផលវិបាកដែលទាក់ទងនឹងជំងឺទឹកនោមផ្អែមដូចជាការខូចខាតសរសៃប្រសាទនិងតំរងនោម។ ទោះបីជា C-Peptide ខ្លួនវាមិនជះឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ក៏ដោយក៏វាដើរតួជាជីវឧស្ម័នដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមនិងការព្យាបាលតាមតម្រូវការសម្រាប់តម្រូវការបុគ្គល។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ធ្វើឱ្យសកម្មកាន់តែស៊ីជម្រៅទៅក្នុងការស្វែងយល់ពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមកាន់តែស៊ីជម្រៅដោយរក្សាឡើងព័ត៌មានពាណិជ្ជកម្មទាក់ទងនឹងការថែរក្សាសុខភាពនិងការជឿនលឿនផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តអាចផ្តល់នូវការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃសម្រាប់អ្នកជំនាញនិងអ្នកជំងឺ។