Mycoplasma pneumoniae causa communis infectionum tractus respiratorii est, praesertim in pueris et iuvenibus adultis. Dissimilis pathogenis bacterialibus typicis, M. pneumoniae parietem cellularem caret, quod eum singularem et saepe difficilem ad diagnoscendum reddit. Una ex efficacissimis rationibus ad infectiones ab hoc bacterio causatas identificandas est probare anticorpora IgM.
Anticorpora IgM sunt prima anticorpora a systemate immunitatis producta in responsione ad infectionem. Cum quis Mycoplasma pneumoniae inficitur, corpus intra hebdomadem unam vel duas anticorpora IgM producere incipit. Praesentia horum anticorporum potest esse indicium grave infectionis activae quia repraesentant primam responsionem immunitatis corporis.
Examen anticorporum IgM ad *M. pneumoniae* plerumque per examinationes serologicas fit. Hae examinationes adiuvant ad infectionem *M. pneumoniae* ab aliis pathogenis respiratoriis, ut viris vel bacteriis typicis ut *Streptococcus pneumoniae*, distinguendam. Examen IgM positivum diagnosim pneumoniae atypicae confirmare potest, quae plerumque gradatim symptomatum initium, inter quos tussis persistens, febris et malae formae, insignitur.
Attamen, eventus anticorporum IgM diligenter interpretandi sunt. Falsa positiva fieri possunt, et tempus probationis criticum est. Probatio nimis mane eventum negativum dare potest, quia anticorpora IgM tempus requirunt ad formandum. Quapropter, medici plerumque historiam clinicam et symptomata aegroti una cum eventibus laboratorium considerant ut diagnosim accuratam faciant.
Concludendo, probationes anticorporum IgM contra M. pneumoniae partes vitales agit in diagnosi infectionum respiratoriarum. Intellectus huius responsionis immunis adiuvare potest medicis ut curationem opportunam et aptam praebeant, tandem exitus aegrotorum emendantes. Dum investigatio pergit, plura de parte quam haec anticorpora in pugna contra morbos respiratorios agunt fortasse inveniemus.
Tempus publicationis: XII Februarii, MMXXXV