Meting van fecale calprotectine wordt beschouwd als een betrouwbare indicator voor ontsteking. Talrijke studies tonen aan dat, hoewel de fecale calprotectineconcentraties significant verhoogd zijn bij patiënten met inflammatoire darmziekten (IBD), patiënten met PDS geen verhoogde calprotectinespiegels hebben. Dergelijke verhoogde waarden blijken goed te correleren met zowel endoscopische als histologische beoordeling van ziekteactiviteit.

Het NHS Centre for Evidence-based Purchasing heeft verschillende onderzoeken uitgevoerd naar calprotectinetesten en het gebruik ervan bij het onderscheiden van PDS en IBD. Deze rapporten concluderen dat het gebruik van calprotectinetesten verbeteringen in de patiëntenzorg ondersteunt en aanzienlijke kostenbesparingen oplevert.

Fecale calprotectine wordt gebruikt om onderscheid te maken tussen PDS en IBD. Het wordt ook gebruikt om de effectiviteit van de behandeling te beoordelen en het risico op opvlammingen bij IBD-patiënten te voorspellen.

Kinderen hebben vaak iets hogere calprotectinespiegels dan volwassenen.

Het is daarom noodzakelijk om CAl te detecteren voor een vroege diagnose.